ภาพแสดงขั้นตอนการทำข้าวต้มมัดใบมะพร้าว
นำข้าวเหนียวที่แช่แล้วมาผสมกับมะพร้าวขูด
ลาว : เอาข่าวเหนียวที่แซ่แล้วมาผสมกับบักพ้าวขูด
ส่วย : แอโดยดีบที่แช่แหลวเจาผสมนะไปลโตงโคด
เขมร : ยัวกอตะเนิบแดลแชเฮยโมปะซมน่องโดง
แดลกอ
English : To mix some strong rice and to grate coconut.
หั่นกล้วยน้ำหว้าเป็นชิ้นตามทางยาว
ลาว : หั่นกล้วยน้ำหว้าเป็นชิ้นตามทางยาว
ส่วย : เจดปรีดน้ำวาเกิดเฉิ่นขรืงขรืง
เขมร : หั่นเจกเตอเกิดชินตามแบบเวย
English : To slice banana became a pieces.
วางกล้วยลงหนึ่งชิ้นแล้วตักข้าวเหนียวลงไปทับอีกครั้งหนึ่ง
ลาว : วางกล้วยลงนึงซิ่นแลวตักข่าวเหนียวลงอีกซั่นนึง
ส่วย : เซอปรีดแซงหมูยชินแหลวเอ๊าะโดดยดีบแซงจีเถิน
หมูยฉัน
เขมร : ดะเจกโต๊วมาชิน ร๊วยโด๊ยกอตะเนิบเตยมาจื้น
English : lay down a piece of banana as dip up strong rice
into vessel again
มัดด้วยเชือกฟาง โดยทิ้งหางไว้ยาวประมาณหนึ่งฟุต
ลาว : มัดนำปอฟาง ปล่อยหางใบบักพ้าวไว้ประมาณ 1 ฟุต
ส่วย : ซัดไซ แหลวต่ะซอยคลาโตงดั๊วประมาณหมูยฟุต
เขมร : ร๊วยโด๊ยกะแซ แตปลอยตะกุยโดงประมาณมาฟุต
English : a bundle by a cord to let the tail coconut leaves
about a foot.
มัดข้าวต้มรวมกันเป็นพวงๆประมาณ4-5อันแล้วเอาไปต้ม
ลาว : มัดข่าวต้มรวมกันเป้นพวงๆประมาณ4-5อันแล้วเอาไปต้ม
ส่วย : ซัดอาซอมหรวมถัวเกิดพวงๆประมาณอาปอนเตาะ
อาซองแหลวแอจีอ๊บ
เขมร : จองซอมรวมคเนียเกิจโกมๆประมาณ บูลเดลปรัมแลว
รูยยัวโตวสโงน
English : A bundle rice gruel bundle together became bunched about
4-5pieces then bring to boil
ภาพรวม
เจ้าของภูมิปัญญาชาวบ้าน
นางประชุม นึกดี
บ้านโคกพยอม หมู่18 ตำบลยาง อำเภอศีขรภูมิ จังหวัดสุรินทร์
วันอาทิตย์ที่ 7 มีนาคม พ.ศ. 2553
โครงงานภูมิปัญญาท้องถิ่นการสานสุ่มไก่
เชิญชวนทุกท่านที่สนใจมาดูภูมิปัญญาและวิธีการสานสุ่มไก่
ขั้นตอนแรกเริ่ม
หาไม้ไผ่ขนาดที่พอดีไม่แก่หรืออ่อนจนเกินไป
ขั้นตอนการสานสุ่มไก่
ขั้นที่ 1
ภาษาไทย : ผ่าลำไผ่ออกเป็นเส้นๆ
ภาษาเขมร : บุระไสออยเกิดเซ็นๆ
ภาษาลาว : ผ่าไม่ไผ่ที่เป็นลำออกเป็นเส่นๆ
ภาษาส่วย : ปาลองเกาะเลาะเกิดเซ็นๆ
ภาษาอังกฤษ : Split bamboo into fiber aircraft
ขั้นที่ 2
ภาษาไทย : เหลาตอกเส้นไผ่เป็นตอกยืน ตอกยาว และตอกไผ่ตีน ความกว้างของตอก แต่ละแบบโดยประมาณ ตอกยืน 1.3-1.7 เซนติเมตร ตอกยาว 0.8 เซนติเมตรและ ตอกไผ่ตีน 1.6-2.0 เซนติเมตร
ภาษาเขมร : เบ็ดตอกเว้นระไส ออยเกิดตอกชวร ตอกเองแนะเกอะ ตอกระไสจืง ความกวางคอตอกแต่ละแบบ โดยประมาณ ตอกชวร เกอะ 1.3-1.7 เซนติเมตรตอกเวงเกอะ 0.8 เซนติเมตรแนะ เกอะตอกระไสจืง 1.6-2.0 เซนติเมตร
ภาษาลาว : เหลาตอกไผ่ที่สิเฮ็ดเป็นโครงสุ่ม ตอกยาวเป็นเส้นน้อยๆตอกตีนแบนๆ ความก้วงแต่ละอย่างพอประมาณแล้วแต่บทบาท ตอกโครงสุ่มก้วง 1.3-1.7 เซนติเมตร ตอกยาว 0.8 เซนติเมตรตอกตีนไผ่ 1.9-2.0 เซนติเมตร
ภาษาส่วย : แจ๊ะเกาะฮ็องสะยึง ฮ็องอะหรืง แล้วเกาะฮ็อง กะตอบ วันผืด ถัย ดอ ฮ็องสะยึง1.3 -1.7 เซ็น ฮ็องอะหรืง 0.8 เซ็น อ็องกะดอบ1.6 -2.0 เซ็น
ภาษาอังกฤษ : Know as a strike strike line bamboo stands , bamboo foot strike length and width of the wedge with a wedge of approximately 1.3-1.7 cm long. Chisel and hammer bamboo foot long 1.6-2.0 cm
ขั้นที่ 3
ภาษาไทย : ส่วนที่เป็นข้อไผ่นำมาเหลาเป็นตะขอข้อไผ่หลักหมุดยึดหัวสุ่ม เพื่อ
ไม่ให้สุ่มขยับเขยื่อนในขณะสานขึ้นรูป
ภาษาเขมร : ซวนแดลเกิดทนังยัวโมเบ้ดออยเกิดตะขอยึดกะบาลรุดมะออยเวียอึงกึ
ตอนเลิงรูป
ภาษาลาว : ส่วนที่เป็นข้อไผ่เอามาเหลาเป็นตะขอไผ่ เพื่อบ่ให้สุ่มโยกเลื่อนตอน
สาน
ภาษาส่วย :บอนมัดเกาะแอเจาแจ๊ะอันเกิดบะนะตะคอ
ภาษาอังกฤษ : Bamboo is a part of the Lao hooked bamboo take any Soom head. Not to move at Soom to build.
ขั้นที่ 4
ภาษาไทย : เริ่มจากสานตอกยาวและตอกยืนเป็นหัวสุ่มแบบลายขัด
ภาษาเขมร : เริมปีสานตอกเวงนองตอกชวร เกิดกะบาลรุดแบบลายขัด
ภาษาลาว : เริ่มจากสานตอกยาวกับตอกโครงกันหัวสุ่มแบบลายขัด
ภาษาส่วย :เริมตะแตงเซนอะหรืงนะซ็นตังอันแผลดดอเกิดปลอกะฉุม
ภาษาอังกฤษ : Start by building long strike and strike Soom standing a head Lai Khad.
ขั้นที่ 5
ภาษาไทย : ขุดหลุมตอกหลัก มัดข้อไผ่กับหลักมุดยึดหัวสุ่มบนพื้นดินลานกว้างเพื่อยึดสุ่มไก่การสานขึ้นรูป
ภาษาเขมร : จิดุง ด็อมละ จองระไส นองละยึดกะบาลรุดสือไดย เพือ ออย รุดสาน เลิงรูป
ภาษาลาว : ขุดหลุมตอกหลัก มัดข่อวงไผ่กับหลักหมุดที่ตอกเพื่อตึงโครงสุ่มให้ขึ้นรูป
ภาษาส่วย : เป็กปรงเจาะลักแล้วเกอะซัดเกอะนะลักทีเจาะดัวะปองกะแต๊ะ เพือ แร้ดกะแมหรอย ดัวะ เวลาเซาะโรป
ภาษาอังกฤษ : Hammer drill core holes. Belay any major duck with bamboo holder Soom head on the ground square to hold Soom.Kai to continue foeming.
ขั้นที่ 6
ภาษาไทย : ใช้ตอกยาวสานรอบๆสุ่มไก่เพื่อขึ้นรูปแบบลายหนึ่ง โดยจุดเริ่มต้น
ของตอกยาวแต่ละเส้นเปลี่ยนตำแหน่งไปเรื่อยๆเพื่อให้สุ่มไก่ได้รูปวงกลม
ภาษาเขมร : เปรอตอกเวงสานรอบๆรุตออยเลิงรูปแบบลายมูยโดยจุดเริมเปลี่ยน
เรือยๆออยรูดกิดวงกลม
ภาษาลาว : ไซ่ตอกยาวสานอ้อมสุ่มขึ้นโครงแบบลายหนึ่งโดยให้จุดเริ่มต้นของ
ตอกยาวแต่ละเส้นเปี่ยนหม่องไปเรื่อยๆเพื่อสุ่มไก่ได้รูปวงกลม
ภาษาส่วย : แอฮ็องอะหรืงรอบๆกะแมหรวยเซาะลายมวยเซ็นเริ่มตะปลงฮ็องอะหรืงแตละเซ็นสะลับ
ตอจีเลยๆ อันกะฉุ่มเกิดโรปวงกลม
ภาษาอังกฤษ : TOk Yaw around the building to the Soom Kai form a pattern. The beginning of the strike length of each line be moved.
ขั้นที่ 7
ภาษาไทย : ได้สุ่มไก่ที่สามารถนำไปจำหน่ายได้
ภาษาเขมร : บานรุตแดลนังยัวโตลัวะเฮย
ภาษาลาว : ได้สุ่มไก่ที่เอานำไปขายต่อได้
ภาษาส่วย : ปืนกะฉุมทีจิงดัวะแอจีแต๊กปืนแลว
ภาษาอังกฤษ : Soom Kai has to be sold.
ขั้นตอนแรกเริ่ม
หาไม้ไผ่ขนาดที่พอดีไม่แก่หรืออ่อนจนเกินไป
ขั้นตอนการสานสุ่มไก่
ขั้นที่ 1
ภาษาไทย : ผ่าลำไผ่ออกเป็นเส้นๆ
ภาษาเขมร : บุระไสออยเกิดเซ็นๆ
ภาษาลาว : ผ่าไม่ไผ่ที่เป็นลำออกเป็นเส่นๆ
ภาษาส่วย : ปาลองเกาะเลาะเกิดเซ็นๆ
ภาษาอังกฤษ : Split bamboo into fiber aircraft
ขั้นที่ 2
ภาษาไทย : เหลาตอกเส้นไผ่เป็นตอกยืน ตอกยาว และตอกไผ่ตีน ความกว้างของตอก แต่ละแบบโดยประมาณ ตอกยืน 1.3-1.7 เซนติเมตร ตอกยาว 0.8 เซนติเมตรและ ตอกไผ่ตีน 1.6-2.0 เซนติเมตร
ภาษาเขมร : เบ็ดตอกเว้นระไส ออยเกิดตอกชวร ตอกเองแนะเกอะ ตอกระไสจืง ความกวางคอตอกแต่ละแบบ โดยประมาณ ตอกชวร เกอะ 1.3-1.7 เซนติเมตรตอกเวงเกอะ 0.8 เซนติเมตรแนะ เกอะตอกระไสจืง 1.6-2.0 เซนติเมตร
ภาษาลาว : เหลาตอกไผ่ที่สิเฮ็ดเป็นโครงสุ่ม ตอกยาวเป็นเส้นน้อยๆตอกตีนแบนๆ ความก้วงแต่ละอย่างพอประมาณแล้วแต่บทบาท ตอกโครงสุ่มก้วง 1.3-1.7 เซนติเมตร ตอกยาว 0.8 เซนติเมตรตอกตีนไผ่ 1.9-2.0 เซนติเมตร
ภาษาส่วย : แจ๊ะเกาะฮ็องสะยึง ฮ็องอะหรืง แล้วเกาะฮ็อง กะตอบ วันผืด ถัย ดอ ฮ็องสะยึง1.3 -1.7 เซ็น ฮ็องอะหรืง 0.8 เซ็น อ็องกะดอบ1.6 -2.0 เซ็น
ภาษาอังกฤษ : Know as a strike strike line bamboo stands , bamboo foot strike length and width of the wedge with a wedge of approximately 1.3-1.7 cm long. Chisel and hammer bamboo foot long 1.6-2.0 cm
ขั้นที่ 3
ภาษาไทย : ส่วนที่เป็นข้อไผ่นำมาเหลาเป็นตะขอข้อไผ่หลักหมุดยึดหัวสุ่ม เพื่อ
ไม่ให้สุ่มขยับเขยื่อนในขณะสานขึ้นรูป
ภาษาเขมร : ซวนแดลเกิดทนังยัวโมเบ้ดออยเกิดตะขอยึดกะบาลรุดมะออยเวียอึงกึ
ตอนเลิงรูป
ภาษาลาว : ส่วนที่เป็นข้อไผ่เอามาเหลาเป็นตะขอไผ่ เพื่อบ่ให้สุ่มโยกเลื่อนตอน
สาน
ภาษาส่วย :บอนมัดเกาะแอเจาแจ๊ะอันเกิดบะนะตะคอ
ภาษาอังกฤษ : Bamboo is a part of the Lao hooked bamboo take any Soom head. Not to move at Soom to build.
ขั้นที่ 4
ภาษาไทย : เริ่มจากสานตอกยาวและตอกยืนเป็นหัวสุ่มแบบลายขัด
ภาษาเขมร : เริมปีสานตอกเวงนองตอกชวร เกิดกะบาลรุดแบบลายขัด
ภาษาลาว : เริ่มจากสานตอกยาวกับตอกโครงกันหัวสุ่มแบบลายขัด
ภาษาส่วย :เริมตะแตงเซนอะหรืงนะซ็นตังอันแผลดดอเกิดปลอกะฉุม
ภาษาอังกฤษ : Start by building long strike and strike Soom standing a head Lai Khad.
ขั้นที่ 5
ภาษาไทย : ขุดหลุมตอกหลัก มัดข้อไผ่กับหลักมุดยึดหัวสุ่มบนพื้นดินลานกว้างเพื่อยึดสุ่มไก่การสานขึ้นรูป
ภาษาเขมร : จิดุง ด็อมละ จองระไส นองละยึดกะบาลรุดสือไดย เพือ ออย รุดสาน เลิงรูป
ภาษาลาว : ขุดหลุมตอกหลัก มัดข่อวงไผ่กับหลักหมุดที่ตอกเพื่อตึงโครงสุ่มให้ขึ้นรูป
ภาษาส่วย : เป็กปรงเจาะลักแล้วเกอะซัดเกอะนะลักทีเจาะดัวะปองกะแต๊ะ เพือ แร้ดกะแมหรอย ดัวะ เวลาเซาะโรป
ภาษาอังกฤษ : Hammer drill core holes. Belay any major duck with bamboo holder Soom head on the ground square to hold Soom.Kai to continue foeming.
ขั้นที่ 6
ภาษาไทย : ใช้ตอกยาวสานรอบๆสุ่มไก่เพื่อขึ้นรูปแบบลายหนึ่ง โดยจุดเริ่มต้น
ของตอกยาวแต่ละเส้นเปลี่ยนตำแหน่งไปเรื่อยๆเพื่อให้สุ่มไก่ได้รูปวงกลม
ภาษาเขมร : เปรอตอกเวงสานรอบๆรุตออยเลิงรูปแบบลายมูยโดยจุดเริมเปลี่ยน
เรือยๆออยรูดกิดวงกลม
ภาษาลาว : ไซ่ตอกยาวสานอ้อมสุ่มขึ้นโครงแบบลายหนึ่งโดยให้จุดเริ่มต้นของ
ตอกยาวแต่ละเส้นเปี่ยนหม่องไปเรื่อยๆเพื่อสุ่มไก่ได้รูปวงกลม
ภาษาส่วย : แอฮ็องอะหรืงรอบๆกะแมหรวยเซาะลายมวยเซ็นเริ่มตะปลงฮ็องอะหรืงแตละเซ็นสะลับ
ตอจีเลยๆ อันกะฉุ่มเกิดโรปวงกลม
ภาษาอังกฤษ : TOk Yaw around the building to the Soom Kai form a pattern. The beginning of the strike length of each line be moved.
ขั้นที่ 7
ภาษาไทย : ได้สุ่มไก่ที่สามารถนำไปจำหน่ายได้
ภาษาเขมร : บานรุตแดลนังยัวโตลัวะเฮย
ภาษาลาว : ได้สุ่มไก่ที่เอานำไปขายต่อได้
ภาษาส่วย : ปืนกะฉุมทีจิงดัวะแอจีแต๊กปืนแลว
ภาษาอังกฤษ : Soom Kai has to be sold.
วันศุกร์ที่ 19 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2553
โครงงานภูมิปัญญาท้องถิ่น
วันเสาร์ที่ 13 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2553
หน่วย"ภูมิปัญญานำพาสู่เศรษฐกิจพอเพียง"
หน่วยการเรียนรู้แบบอิงมาตรฐาน(SBL)Backward Design
หน่วยการเรียนรู้ เรื่อง วัฒนธรรมและภูมิปัญญานำพาสู่เศรษฐกิจพอเพียง
1. ความคิดรวบยอดหลัก : ภูมิปัญญาไทย ภูมิปัญญาท้องถิ่น เป็นรากฐานของความรู้หรือความรอบรู้ของชาวบ้านที่เรียนรู้และสร้างสมสืบต่อกันมา สามารถคิดเอง ทำเอง โดยอาศัยศักยภาพที่มีอยู่แก้ปัญหาการดำเนินชีวิตในท้องถิ่นได้อย่างเหมาะสม
2. เป้าหมายการเรียนรู้
2.1 ความเข้าใจที่คงทน : มีความรู้ความเข้าใจ ใช้กระบวนกลุ่ม การคิดวิเคราะห์สร้างองค์ความรู้ และการนำไปประยุกต์ใช้ในการดำเนินชีวิต เกิดความตระหนัก เห็นคุณค่า ความสำคัญของภูมิปัญญาไทย ภูมิปัญญาท้องถิ่น
2.2 คุณลักษณะที่พึงประสงค์ : ความสนใจในการเรียน ความมีวินัยในตนเอง ความขยันหมั่นเพียรจิตสำนึกที่ดี และมีความรับผิดชอบ
สาระที่ 4 ประวัติศาสตร์
3.มาตรฐาน ส 4.3 เข้าใจความเป็นมาของชาติไทย วัฒนธรรม ภูมิปัญญาไทย มีความรัก ความภูมิใจและธำรงความเป็นไทย
4. ตัวชี้วัด
วางแผนกำหนดแนวทางและการมีส่วนร่วมการอนุรักษ์ภูมิปัญญาไทยและวัฒนธรรมไทย
5. จุดประสงค์การเรียนรู้
5.1 มีความรู้ความเข้าใจในภูมิปัญญาไทย ภูมิปัญญาท้องถิ่น
5.2 บอกความสำคัญและคุณค่าในการอนุรักษ์ภูมิปัญญาไทย ภูมิปัญญาท้องถิ่นได้
5.3 บอกแนวทางการมีส่วนร่วมอนุรักษ์ภูมิปัญญาไทย ภูมิปัญญาท้องถิ่นได้
5.4 บอกวิธีการมีส่วนร่วมอนุรักษ์และการส่งเสริมภูมิปัญญาไทย ภูมิปัญญาท้องถิ่น
5.5 อธิบายและปฏิบัติโครงงานภูมิปัญญาท้องถิ่นกับการดำเนินชีวิตแบบเศรษฐกิจพอเพียงได้
หน่วยการเรียนรู้ เรื่อง วัฒนธรรมและภูมิปัญญานำพาสู่เศรษฐกิจพอเพียง
1. ความคิดรวบยอดหลัก : ภูมิปัญญาไทย ภูมิปัญญาท้องถิ่น เป็นรากฐานของความรู้หรือความรอบรู้ของชาวบ้านที่เรียนรู้และสร้างสมสืบต่อกันมา สามารถคิดเอง ทำเอง โดยอาศัยศักยภาพที่มีอยู่แก้ปัญหาการดำเนินชีวิตในท้องถิ่นได้อย่างเหมาะสม
2. เป้าหมายการเรียนรู้
2.1 ความเข้าใจที่คงทน : มีความรู้ความเข้าใจ ใช้กระบวนกลุ่ม การคิดวิเคราะห์สร้างองค์ความรู้ และการนำไปประยุกต์ใช้ในการดำเนินชีวิต เกิดความตระหนัก เห็นคุณค่า ความสำคัญของภูมิปัญญาไทย ภูมิปัญญาท้องถิ่น
2.2 คุณลักษณะที่พึงประสงค์ : ความสนใจในการเรียน ความมีวินัยในตนเอง ความขยันหมั่นเพียรจิตสำนึกที่ดี และมีความรับผิดชอบ
สาระที่ 4 ประวัติศาสตร์
3.มาตรฐาน ส 4.3 เข้าใจความเป็นมาของชาติไทย วัฒนธรรม ภูมิปัญญาไทย มีความรัก ความภูมิใจและธำรงความเป็นไทย
4. ตัวชี้วัด
วางแผนกำหนดแนวทางและการมีส่วนร่วมการอนุรักษ์ภูมิปัญญาไทยและวัฒนธรรมไทย
5. จุดประสงค์การเรียนรู้
5.1 มีความรู้ความเข้าใจในภูมิปัญญาไทย ภูมิปัญญาท้องถิ่น
5.2 บอกความสำคัญและคุณค่าในการอนุรักษ์ภูมิปัญญาไทย ภูมิปัญญาท้องถิ่นได้
5.3 บอกแนวทางการมีส่วนร่วมอนุรักษ์ภูมิปัญญาไทย ภูมิปัญญาท้องถิ่นได้
5.4 บอกวิธีการมีส่วนร่วมอนุรักษ์และการส่งเสริมภูมิปัญญาไทย ภูมิปัญญาท้องถิ่น
5.5 อธิบายและปฏิบัติโครงงานภูมิปัญญาท้องถิ่นกับการดำเนินชีวิตแบบเศรษฐกิจพอเพียงได้
วันศุกร์ที่ 12 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2553
การศึกษาแหล่งเรียนรู้
คณะครูโรงเรียนศีขรภูมิพิสัย ได้ไปศึกษาดูงานโครงการพระราชดำริอ่าวคุ้งกระเบนที่ จังหวัดจันทบุรี การศึกษาครั้งนี้ได้ความรู้เกี่ยวกับการอนุรักษ์ป่าชายเลน และที่โรงเรียนสตรีมารดาพิทักษ์
เราได้เห็นการขับเคล่อนปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงในสถานศึกษาได้อย่างดีเยี่ยม เช่น
การจัดการเรียนรู้ภูมิปัญญาท้องถิ่นการทอเส่อจันทบูรของนักเรียน แล้วประยุกต์เป็นกระเป๋า ที่รองจาน ที่รองแก้ว สวนเกษตรที่ฝึกนักเรียนในการปฏิบัติจริง ซึ่งโรงเรียนนี้เป็นการจัดการศึกษาเอกชนและส่วนใหญ่นับถือคริสตศาสนา ขอชื่นชมในผลงานและผลผลิตที่เกิดจากความมุ่งมั่น ตั้งใจ ในการนำแนวพระราชดำริมุ่งสู่การปฏิบัติ ถือเป็นแบบอย่างที่ดีมาก
ขอชื่นชม..... ขอชื่นชม......
วันอังคารที่ 15 ธันวาคม พ.ศ. 2552
กล้วยไม้รองเท้านารี
กล้วยไม้ รองเท้านารี ( Paphiopedilum Slipper orchid ) เป็นกล้วยไม้ที่ปลูกลงกระถาง มีลักษณะสวยงามทั้งต้นและดอก ดอกบานทนเป็นสัปดาห์ แต่การปลูกเลี้ยงโดยทั่วไปยังมีอุปสรรคเพราะกล้วยไม้ตระกูลนี้ค่อนข้างจะอ่อนแอ มีแต่โรคราในดิน นิยมปลูกใส่กระถางปากกว้างก้นตื้นแบบวางพื้น วัสดุปลูกต้องเหมาะสมและต้องใส่ใจกับการดูแลเป็นอย่างมากถึงจะรอดและให้ดอกสวยงาม
เราชอบกล้วยไม้ เวลาเราอยู่กับกล้วยไม้ทำให้เรามีความสุข ตื่นเช้าก็ดูแลรดนำ ตอนเย็นเลิกเรียนก็จะเดินดู ทำให้เพลิดเพลิน เราปลูกแล้วเราต้องมีใจรักมันด้วย มีเพื่อนๆ พี่ๆที่โรงเรียนก็ชอบปูกเหมือนกัน เราเรียกกลุ่มของเราว่า... ชมรมคนรักกล้วยไม้ (ไม่ใช่ใกล้ม้วยนะ)เรามีรองเท้านารีอินทนนท์ รองเท้านารีคางกบ รองเท้านารีเมืองกาญจน์ รองเท้านารีเหลืองเลย รองเท้านารีเหลืองกระบี่ รองเท้านารีขาวสตูล รองเท้านารีเหลืองตรัง
ถ้าออกดอกแล้วจะลงรูปให้ดูนะ.....
เราชอบกล้วยไม้ เวลาเราอยู่กับกล้วยไม้ทำให้เรามีความสุข ตื่นเช้าก็ดูแลรดนำ ตอนเย็นเลิกเรียนก็จะเดินดู ทำให้เพลิดเพลิน เราปลูกแล้วเราต้องมีใจรักมันด้วย มีเพื่อนๆ พี่ๆที่โรงเรียนก็ชอบปูกเหมือนกัน เราเรียกกลุ่มของเราว่า... ชมรมคนรักกล้วยไม้ (ไม่ใช่ใกล้ม้วยนะ)เรามีรองเท้านารีอินทนนท์ รองเท้านารีคางกบ รองเท้านารีเมืองกาญจน์ รองเท้านารีเหลืองเลย รองเท้านารีเหลืองกระบี่ รองเท้านารีขาวสตูล รองเท้านารีเหลืองตรัง
ถ้าออกดอกแล้วจะลงรูปให้ดูนะ.....
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)